Królestwo Laosu – niepodległe państwo w Azji Południowo-Wschodniej, istniejące od lipca 1954 do grudnia 1975, kiedy siły komunistyczne obaliły rząd i utworzyły Laotańską Republikę Ludowo-Demokratyczną. Po otrzymaniu autonomii w ramach federacyjnych Indochin Francuskich w 1949, franko-laotański traktat z 1954 ostatecznie tworzył niepodległe państwo ze stolicą w Luang Prabang. Władcami niezależnego Królestwa Laosu byli: król Sisavang Vong (1954–1959), a następnie jego syn – król Savang Vatthana (1959–1975). W okresie królestwa walczyły o władzę w Laosie trzy odrębne siły polityczne: umiarkowani, na czele których stał książę Souvanna Phouma, prawica księcia Boun Oumy z Champasak i lewica – wspierany przez Wietnamczyków Patriotyczny Front Laosu (Pathet Lao) księcia Souphanouvonga i przyszłego premiera Kaysone'a Phomvihana.